Julijanska nova godina, poznata kao stara, pravoslavna i srpska nova godina, slavi se 13. na 14. januar. Poređenja radi, po gregorijanskom kalendaru 1. januar se i pada na taj dan po Julijanskom kalendaru. Ovaj kalendar uveo je na snagu Julije Cezar, kao tadašnju reformu, a stupio je na snagu 1. januara 45. p.n.e.
Večeras se širom Srbije, Republike Srpske, širom Balkana proslavlja doček stare ili srpske Nove godine. Ova, nova ili stara godina, nastala je kao posledica izmena kalendara kroz istoriju, kao težnja da se što tačnije izračuna broj dana u godini, a i kao posledica zabrana i inata generacijiski prisutnog u Balkanskim narodima. Slavi se i u Rusiji, Belorusiji, Ukrajini, Jermeniji, Moldaviji, Gruziji, ali i u nekim nemačkim kantonima u švajcarskoj, kao i u nekim delovima galskih zajednica u Škotskoj.
Kraljevina Srba, Hrvata i slovenaca zvanično je prihvatila gregorijanski kalendar 10. januara 1919. godine. Proslave srpske nove godine, do tada, su se obeležavale više u kućama uz svečanu trpezu, vruću rakiju, krofne i kuvano vino. Prva javna proslava pravoslavne nove godine organizovana je u prvoj Beogradskoj „Kasini”, a sledećih godina proslavi su se pridružile ostale kafane, lokali i bioskopi. Pisanje o proslavama pravoslavne ili srpske nove godine bilo je i tada nadasve prisutno u medijima. List „Politika” iz 1939. godine pisala je da je „kalendarska nova godina” više slavljena u centru Beograda a pravoslavna je bila „praznik malog čoveka” na periferiji. U tadašnje vreme razlikovala se moda i pojam lepote, a glamur i praćenje svetskih trendova ogledao se u balovima, večernjim haljinama i modernim frizurama, koje su često bile i zabranjivane u patrijarhalnom i tradicionalnom smislu, kao što je „Bubikof” (Bubukopf) ili kratko ošišana frizura kod žena, koja je danas postala uobičajna stvar.
Ova godina, predstavljena brojem 7530, deluje malo naučno-fantastično u odnosu na 2023. Ona predstavlja staro računanje vremena u godinama. Računanje po starom srpskom kalendaru. Prema nekim tvrdnjama, najstariji pisani zapisi govore da su Srbi počeli da računaju vreme od 5508. godine pre Hrista, odnosno od Postanja sveta prema Biblijskom predanju. Po tom kalendaru, kalendarska godina počinjala je od aprila i delila se na dva godišnja doba, leto i zimu. Godina je imala 13 meseci. Leto je počinjalo sa Đurđevdanom, a zima oko Mitrovdana.
